Την απόλυτη αδιαφορία των αρχών τόσο στο στάδιο της εξέλιξης των φωτιάς όσο και στο στάδιο της πρόληψης περίγραψε η πρώτη μάρτυρας που ανέβηκε στο βήμα της δίκης για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι .
Η αυλαία της αποδεικτικής διαδικασίας ξεκίνησε με την κατάθεση της δικηγόρου Σοφίας Αγγελικής Χημηλοθώρη ,η οποία έχασε τον αδερφό της εκείνη την ημέρα που γύριζε από τη εργασία του στο Μαρούσι.
Η μάρτυρας επιστρατεύοντας την ψυχραιμία της, παρά την έντονη συναισθηματική της φόρτιση, περιέγραψε στο δικαστήριο όσα η ίδια βίωσε καθώς την ώρα που ξεπέρασε η φωτιά έφευγε από το δικηγορικό της γραφείο στον Μαραθώνα για να πάει στο σπίτι της στο Ντράφι.
“Διαπίστωσα ότι υπήρχαν έντονοι καπνοί. Δεν φαινόταν κανένα πτητικό η εναέριο μέσον προσπάθησα να επικοινωνήσω με το σύζυγό μου να ρωτήσω τι γίνεται. Υπήρχε ήδη πρόβλημα στην επικοινωνία. Ο αδελφός μου εργαζόταν στο Μαρούσι. Κάποια στιγμή είπε στην τελευταία επικοινωνία με τον πατέρα μου ότι ” έμπλεξα με τη φωτιά”.” Στη συνέχεια η μάρτυρας που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τον αδερφό της άρχισαν να τη ζώνουν τα φίδια και πήγε με το σύζυγό της στο λιμάνι της Ραφήνας. “Μείναμε πολλές ώρες στο λιμάνι. Όσο περνούσε η ώρα και δεν επικοινωνούσε αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι έχει συμβεί. Είμαστε στο λιμενικό μαζί με την κυρία Φύτρου (σ.σ πρόκειται για τη γυναίκα η οποία έχασε στη φωτιά το σύζυγο και τα δύο της παιδιά) που εκείνη τη ώρα πληροφορήθηκε το θάνατο της κόρης της.”
Σύμφωνα με όσα είπε η μάρτυρας ο τελευταίος άνθρωπος με τον οποίο επικοινώνησε ο αδελφός της ήταν η κοπέλα του στις 18.33 στην οποία έστειλε έστειλε μια φωτογραφία που ήταν εγκλωβισμένος στην οδό Δημοκρατίας. ” Ο αδελφός μου πήγε σε αυτή τη διαδρομή γιατί του υποδείχθηκε να πάει .Δεν υπήρχε απολύτως καμία ενημέρωση για το που ήταν η φωτιά. θεωρώ ότι υπήρξε πλήρης αδιαφορία. Υπήρχε απόλυτη γνώση της κατάστασης απόλυτη ενημέρωση για την ένταση των ανέμων και ενώ υπήρχαν όλα αυτά τα δεδομένα δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο. Στο Μάτι φάνηκε ότι υπήρχε τεράστια συγκέντρωση αυτοκινήτων .Οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τι συμβαίνει εκεί και πήγαιναν προς τα εκεί . Όλους τους έστειλαν από μέσα.
Ένας έκαστος είχε ευθύνη για όσα έγιναν. Δεν ενημερώθηκαν ποτέ οι άνθρωποι για το πότε πέρασε η φωτιά στη Μαραθώνος. Ο αδερφος μου ίσως να είχε σωθεί. Ποιος ξέρει? Δεν υπήρχε κανένας συντονισμός.
Δεν δόθηκε ούτε εντολή εκκένωσης .Οι δρόμοι στο Μάτι που οδηγούσαν στη θάλασσα δεν είχαν καθαριστεί.
Θα μπορούσαν να του είχαν πει να πάνε στο λιμάνι αλλά σε όλους έλεγαν να πάνε στο Κόκκινο Λιμανάκι. Αν είχε διαταχθεί εκκένωση θα είχαν φύγει έγκαιρα οι άνθρωποι και δεν θα εγκλωβίζονταν όσοι πήγαιναν προς τα εκεί”, είπε η μάρτυρας στο δικαστήριο.
Η διαδικασία συνεχίζεται με τη μαρτυρία να απαντά σε ερωτήσεις των δικηγόρων υποστήριξης της κατηγορίας και υπεράσπισης.