Δύο μήνες σχεδόν ,μετά την τραγική εκείνη μέρα στην Αττική…… που όλα έχουν πλέον επανέλθει στην κανονική τους λειτουργία…. που όλοι μας αρχίσαμε να ζούμε τις καθημερινές μας έννοιες και τις μικρές μας δυσκολίες,ανεβάζουμε αυτό το τραγούδι.

Γράφτηκε μέσα στο σπαραγμό εκείνων των ημερών… Σαν φόρος τιμής στα αγγελάκια που έφυγαν τόσο άδικα και βιαστικά για το μεγάλο ταξίδι που δεν έχει επιστροφή. Φόρος τιμής για αυτά και για τις οικογένειες τους… Ένα μικρό κομμάτι από μας για σας…Δεν ξέρω ο πόνος όταν μοιράζεται αν μικραίνει…η Αγάπη ομως όταν μοιράζεται μεγαλώνει….

Όταν διάβαζα το στίχο του αγαπητού φίλου και συναδέλφου μου Κουμέττου Κατσιολούδη δάκρυσα…Αμέσως του έστειλα μήνυμα και έτσι γράψαμε μαζί το τραγούδι αυτό.

Ντύθηκε ενορχηστρωτικά από τον αγαπημένο μου φίλο Nikos Vlachos!Βιντεοσκοπήθηκε στο Soundscape Studios Chris Charalambides Ευχαριστώ θερμά όλους τους συντελεστές και σήμερα το μοιράζομαι για πρώτη φορά μαζί σας… Αιωνία η μνήμη σε όλα τα παιδάκια που φεύγουν τόσο άδικα…πριν από την ώρα που πρέπει… Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι πιο τραγικό σε τούτο το κόσμο και πιο άδικο…